|
فلسفه و تاريخچه ارت
بين سالهاي 1880 تا 1892
خطوط انتقال و توزيع برق بدون اينکه نقطه نوترال يا نول زمين شده داشته
باشند احداث مي شدند و هيچ نقطه اي از شبکه و تجهيزات ارت نميشدند و اساسآ
مفهومي به نام ارت وجود نداشت.
مشکلات برق گرفتگي و آتش سوزي در منازل و اماکن عمومي و صنعتي وجود داشت
بدون اينکه فيوزهاي حفاظتي نصب شده در شبکه عيوب راتشخيص بدهند .
مشکلات ادارات بيمه جهت جبران خسارت بيشتر و بيشتر ميشد و به طور موازي
تحقيقاتي جهت کاهش اين خطرات به عمل ميآمد.
در سال 1924 انجمن مهندسان برق
(IEEE)
در انگلستان اتصال بدنه فلزي وسائل برقي به زمين يا همان ارت کردن را
اجباري نمود هر چند اينکار ساده نبود و مشکلات فراواني داشت.
در سال 1923 فرانسه نيز در استانداردهاي ملي کشورش ارت کردن بدنه تجهيزات
برقي را الزامي نمود.
در سال 1927 فرانسه بحث ارت کردن نقطه نول ترانسفورماتورها را نيز تصويب
نمود.
در سال 1935 استانداردهاي جامع حفاظت اشخاص و تجهيزات تدوين و اجرائي شد و
از آن سالها به بعد ارتينگ همگاني شد.
فلسفه ارت کردن:
با دقت در شکلهاي ساده زير ميتوان به فلسفه ارت پي برد.
1- در اين مدار ساده تکفاز که نول عمداً به زمين متصل نشده صرفاً وقوع
اتصالي مستقيم فاز به نول ميتواند فيوز را بسوزاند و جلوي خطرات بعدي را
بگيرد .
در صورت اتصالي فاز به زمين و نول به زمين (هر يک به تنهائي) فيوز نخواهد
سوخت و عيب ممکن است روزها وجود داشته باشد که منجر به آسيب به تجهيزات به
خاطر تغيير در ولتاژ تغذيه آنها و يا آسيب به شبکه برق گردد.
در اين حالت اگر دست انسان به يک فاز يا نول بخورد خطري نخواهد داشت و فقط
اتصال همزمان به فاز و نول باعث برق گرفتگي خواهد شد.
خلاصه:
خطرات انساني: کمتر
آسيب به تجهيزات و شبکه برق: زياد
2-
همانطور که در تاريخچه نيز اشاره شد به خاطر حفظ پايداري شبکه برق و مسائل
ديگر که در ادامه خواهد آمد در سال 1927 به بعد اتصال نول به زمين اجباري
شد که در اينحالت وضعيت به صورت زير قابل بيان است:
اتصال فاز به زمين ميتواند فيوز را سوزانده و مدار و تجهيزات را محافظت
کند.
اتصال نول به زمين خطري براي شبکه و تجهيزات ندارد.
اتصال بدن انسان به يک فاز (تنها) بسيار خطرناک است.
اين وضعيت دو حالت دارد :
� اگر
بدنه دستگاه به زمين که همان نول است وصل شده باشد (يعني همان سيستم زمين
حفاظتي) که در اينحالت فيوز سريعا سوخته و از عبور طولاني جريان به بدن
جلوگيري ميکند.
� اگر
بدنه دستگاه به زمين که همان نول است وصل نشده باشد
(يعني
سيستم ارت نداشته باشيم) که در اين حالت بعيد است فيوز بسوزد لذا جريان برق
تا زمانيکه شخص به خود آمده و خود را رها کند و يا کسي به کمک او بيايد از
بدن عبور خواهد کرد و اين فاجعه است.
خلاصه اين حالت:
در صورت عدم نصب ارت مناسب
خطرات انساني: بسيار زياد
آسيب به تجهيزات و شبکه برق: زياد
در صورت نصب سيستم ارت مناسب
خطرات انساني: کمتر
آسيب به تجهيزات و شبکه برق: کمتر
به عبارتی در حالتی که سيستم ارت نصب شده باشد جريان خطا سه مسير جهت عبور
جريان خطا و برگشت به منبع دارد و سهم کمي از جريان خطا ممکن است از بدن
شخصي که با دست دستگاه را لمس ميکند عبور کند خصوصا اگر مقاومت زمين دستگاه
نيز خيلي کم باشد
توجه:
مطالب این صفحه جهت اطلاع درج گردیده و این شرکت فروشنده تجهیزات
مرتبط با تست ارت نمی باشد.
|
